LIVE NIRVANA INTERVIEW ARCHIVE November 12, 1991 - Frankfurt, DE

FRANKFURT — Uitverkocht. Het staat in twee talen te lezen op de deur van de Batschkapp, de belangrijkste club van Frankfurt. Buiten zeuren tientallen mensen je de oren van het hoofd om een toegangsbewijs. Binnen is het haast onbehoorlijk druk. Bewegen kun je je nauwelijks. Nirvana doet een dagje Frankfurt aan.

Maandagavond zullen zich, bij Paradiso in Amsterdam, ongetwijfeld dezelfde taferelen afspelen. Voor het concert van Nirvana aldaar waren binnen een kwartier alle kaarten verkocht. In popkringen ligt de naam van Nirvana op ieders lippen.

Het Amerikaanse trio uit Aberdeen, een saaie voorstad van Seattle, is niet zozeer de toekomst van rock & roll. De muziek van Nirvana klinkt eerder als het definitieve laatste hoofdstuk: zeer luld, gedreven, hartverscheurend en toch toegankelijk.

Kracht

Het optreden In Frankfurt is niet grandioos, maar goed genoeg om ledereen in de zaal zich weer even zeventien jaar oud te laten voelen. En dat Is de universele kracht van Nirvana. Van de tweede cd Nevermind, een meesterwerk, zijn volgens bassist Chris Novoselic in korte tijd een miljoen exemplaren over de toonbank gegaan.

„Nirvana is geëxplodeerd”, geeft de boomlange muzikant te kennen. „Wij hebben daar niet om gevraagd, het is gebeurd. Ik heb het niet zien aankomen. Er moet een een of ander vacuüm zijn, dat wij met Nirvana hebben opgevuld.”

Nirvana, of de groep dat nu wilde of niet, heeft een brug geslagen van de ondergrondse rockmuziek naar de meer begaande paden. „Wij zijn de optelsom van tien jaar alternatieve rock”, zegt Novoselic. „Nirvana is een reactie op steeds maar weer dezelfde achterlijke muziek, die op de Amerikaanse radio wordt gedraaid. Die quasi-gevaarlijke rock van Polson en Mötley Crüe is toch om te lachen? Een band als Bon Jovi zal later de Herman's Hermits van de jaren tachtig blijken te zijn: niet meer dan een grap en een slechte bovendien.

„Onze muziek zal blijven voortleven. Evenals de platen van Pixies, Mudhoney en Sonic Youth, waarop de enige ware popmuziek van deze tijd staat. Die rijke, vette platenbazen aan de top hebben lang genoeg geprobeerd ons tegen te houden. Nu kunnen zij er niets meer aan veranderen. Zo gehaald als ze zijn zullen zij er, met Nirvana in het achterhoofd, meteen bovenop springen. Want ze ruiken geld.”

Vuilnisbak

Van Novoselic mag de rock & roll-mythe onmiddellijk in de vuilnisbak. „Een formatie ais Guns N’ Roses is de blauwdruk van die absurde mythe. Dat zijn geen muzikanten, maar feestnummers, die alles drinken en grijpen wat maar in hun buurt komt. Voor hen is muziek slechts een kwestie van de juiste pose aannemen: op een Harley-Davidson door de straten van Hollywood rijden met bandana's in het haar en tatoeages op de armen. Om vervolgens gitaarpartijen van 25 jaar geleden nog een keer na te speden.”

Met Nirvana probeert Chris Novoselic de ingeslapen jeugd van Amerika wakker te schudden. De klassieke single Smells like Teen Spirit, in ons land op weg naar de Top 40, is een stap in de goede richting. Stupiditeit wordt in deze song bezongen als was het een besmettelijke ziekte.

„Amerikanen verkeren in een toestand van schijndood vanaf het moment dat ze zestien worden”, meent de 26-jarige Novoselic. „De generatiekloof bestaat niet meer, kinderen denken precies eender als hun ouders. Ze accepteren alles zoals het komt.

„In eerste plaats wil de jeugd worden vermaakt: geef ons video's met Tom Cruise, geef ons nietszeggende muziek, geef ons de spelletjes van Nintendo. Zij consumeren alles alsof het hamburgers van McDonalds zijn. Er zit een dikke laag van apathie om de Amerikaanse jeugd heen. Het is bijna onmogelijk om er doorheen te komen. Óp school worden zij vakkundig monddood gemaakt. De media helpen eveneens een handje.”

Energie

Nirvana wil kleur bekennen. De staat ergens ver links van het midden. Mensen, die er een andere mening op na houden, kunnen volgens Chris Novoselic beter wegblijven bij concerten van het trio. „Ik welger te spelen voor lemand die George Bush steunt”, zegt hij met nadruk, „of een aanhanger van de Ku Klux Klan is. ideeén op sociaal of politiek gebied komen tot uiting In de energie, de frustratie en de kwaadheid van de muziek. Als je zo veel platen verkoopt zoals Nirvana op dit moment heb je macht. Je kunt de dingen eens goed door elkaar schudden, zowel mentaal als muzikaal.”

Dat zal Nirvana voorlopig nog blijven doen. Ook al zijn de muzikanten plots algemeen geaccepteerde helden geworden, veel zal er niet veranderen. Novoselic: „Wat ik met mijn geld ga doen? Vier nieuwe banden kopen voor mijn auto en wellicht een nieuwe bas aanschaffen. In de jaren zeventig waren er rocksterren, die na een paar hits al een kasteel en een snelle auto kochten. Nu bezitten ze niet eens meer een toilet om hun behoefte op te doen.

„Een bescheiden levensstijl heeft mijn voorkeur. Ik heb geen limousine nodig om brood bij de bakker te kopen. Ik loop liever.”